Απίστευτη ιστορία: Στην Ελλάδα ο viral «πιανίστας της Δαμασκού»

Ανάμεσα στα ερείπια του κατεστραμμένου καταυλισμό Yarmouk στα προάστια της Δαμασκού, μένουν όσοι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες αντέχουν ακόμη τις απάνθρωπες συνθήκες: τους βομβαρδισμούς, την πείνα, τις επιδημίες και πάνω απ' όλα τη θηριωδία των τζιχαντιστών. Ο πιανίστας Ayham al Ahmad προσφέρει μια σπάνια αχτίδα ελπίδας μέσα στην καταστροφή...





Έχει βάλει το πιάνο του στη μέση των ερειπωμένων κτιρίων και παίζει σαν να μην υπάρχει αύριο στους ερειπωμένα δρόμους του Yarmouk. Κάποια παιδιά και κάτοικοι του καταυλισμού, τον συνοδεύουν στο τραγούδι: μια εικόνα ανθρωπιάς μέσα στην απόλυτη φρίκη. Η εικόνα και το video έγινα viral στο διαδίκτυο ως ένα σύμβολο του πνεύματος αντίστασης.

Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ

Το πέρασμα στην Ευρώπη

Ο Αϊχάμ όπως εκατομμύρια άλλοι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Συρία. Μίλησε στο BBC για το ταξίδι του, εξηγώντας τι τον ανάγκασε να φύγει - και να επιχειρήσει το επικίνδυνο ταξίδι για να φτάσει στην Ευρώπη.

«Έξι μήνες μετά τον αποκλεισμό του Yarmouk, το στρατόπεδο έγινε αεροστεγές. Το αλεύρι και το ψωμί απαγορεύτηκαν, τα πάντα ήταν απαγορευμένα να εισέρχονται στο στρατόπεδο.

Συνηθίζαμε να λέμε ότι αν μπορούσαν θα είχαν σταματήσει ακόμη και την εισροή του αέρα. Σε εκείνη τη φάση, άρχισα να σκέφτομαι πόσο κακό κάνω στα παιδιά μου. Γιατί μένω; Τι θα κάνω;» λέει ο Ayham στο BBC.

»Το δυσκολότερο ήταν όταν άκουγα το γιό μου, τον Άχμαντ, να κλαίει στις δύο το πρωί. Πεινούσε και δεν είχαμε γάλα. Είχα κάποια χρήματα, αλλά δεν μπορούσα να του αγοράσω τίποτα μ' αυτά.»

»Αυτές ήταν οι δυσκολότερες στιγμές της ζωής μου. Ποτέ δεν έχω αντιμετωπίσει τίποτα χειρότερο.»

»Την ημέρα των γενεθλίων μου, τον περασμένο Απρίλιο, αποφάσισα να αφήσω τον καταυλισμό - δεν μπορούσε να παίξω πιάνο εκεί πια, δεδομένου ότι θα με έβαζε σε κίνδυνο, έτσι έβαλα το πιάνο πάνω σε ένα καροτσάκι, το κάλυψα με χαρτόνι και προσπάθησα να το φυγαδεύσω.

»Αλλά υπήρχε ένα μέλος του Ισλαμικού Κράτους στο σημείο ελέγχου, που με σταμάτησε και ρώτησε: Δεν ξέρετε ότι τα μουσικά όργανα είναι απαγορευμένα εδώ; Κι έπειτα έκαψαν το πιάνο μου.

»Το ταξίδι μου μέσα στην Τουρκία ήταν πολύ επικίνδυνο. Περπάτησα τέσσερις ώρες ανάμεσα σε φίδια. Ευχαρίστησα τον Θεό που δεν είχα φέρει τα παιδιά μου, γιατί ακόμη και άνδρες έπεφταν γύρω μου - βοήθησα μερικούς.

»Φοβάμαι πολύ το ταξίδι στη θάλασσα . Όσο πλησιάζαμε στη Σμύρνη σκεφτόμουνα: Θα είναι άραγε η θάλασσα όπως την τελευταία φορά που την είδα (στη Λατάκια το 2007) ήρεμη ή θα είναι η άγρια θάλασσα που πήρε τη ζωή του παιδιού πριν από λίγες ημέρες;

»Από τη στιγμή που θα φτάσω στη Σμύρνη, θα συναντηθούμε με τον θείο μου και θα αρχίσουμε να σχεδιάζουμε τη διέλευση μας . Θέλω να είμαι σίγουρος ότι δεν θα με εξαπατήσουν γιατί έχω πολύ λίγα χρήματα.

»Θέλω να κάνω το ταξίδι το συντομότερο δυνατόν, ώστε να μπορέσω να πάρω τα παιδιά μου και τη μητέρα τους από τη Δαμασκό στη Γερμανία και να τους ξαναδώ το συντομότερο.

»Στην Τουρκία, πέσαμε σε αμμοθύελλα. Ο καιρός αγριεύει, τα κύματα θα ήταν ψηλά.

»Αν και είμαι τόσο κουρασμένος, θέλω να περάσω το συντομότερο δυνατό. Μπορεί να μην πνιγώ, αλλά θα μπορούσα να πεθάνω από το κρύο στο πέρασμα προς την Ευρώπη.

»Ο λαθρέμπορος που μας έβαλε στη βάρκα πήρε το χρόνο του και άρχισα να αισθάνομαι πως μας εξαπάτησε. Αλλά τώρα είμαι εδώ στην Ελλάδα και είμαι πολύ χαρούμενος και ανακουφισμένος.

»Είμαι πολύ κουρασμένος. Οι άνθρωποι στο πλοίο ήταν σε εξαιρετική υπερένταση. Ήταν παρανοϊκοί, φοβισμένοι. Ωστόσο, ήταν ένα ομαλό ταξίδι.

»Τώρα είμαι εκτός κινδύνου , γλίτωσα τον κίνδυνο από πνιγμό, και ελπίζω ότι θα καταλήξω σε κάποιο ασφαλές μέρος όπου μπορώ να φέρω την οικογένειά μου από το πουθενά. Οπουδήποτε θα ήταν όμορφα με τον Ahmad, τον Kinan και τη μητέρα τους. Ας ελπίσουμε ότι θα φτάσω στη Γερμανία και θα ανταμώσω με τα παιδιά και τη γυναίκα μου.

BBC